Vrste: euterocalitica, pestis

Ćelijska morfologija. To su G^–, asporogeni, aerobni, kratki štapići (kokoidni oblici) veličina od (0,4- 0,8) – (1-4)mm,

Odnos prema O₂. Uglavnom aerobi, ima i fakultativnih anaeroba.

Fiziologija. Sve tri vrste fermentišu glukozu, maltozu i manitol, a samo Y. euterocalitica fermentiše saharozu, produkuje ornitin dekarboksilazu, fermentiše i sorbitol, a daje varijabilno na indol, VP-test (kod ostalih je negativna reakcija). Laktoza negatine, oksidaza negativne, katalaza pozitivne.

Uslovi rasta. Temperatura razmnožavanja: (-2) 4 – 42 ^oC, t_opt=28-29^oC, pH_min=4,8; a_w,min=0,96.

Otpornost- osjetljivost. Osjetljiva je na soljenje, na visoku temperaturu, isušivanje, 55^oC/15min ih uništava. Osjetljive su na tetracikline, hloramfenikol i dezinficijense.

Rasprostranjenost: voda, zemljište, limfini čvorovi i fekalije zdravh ljudi i životinja, sirovo meso, mlijeko, mliječni proizvodi, bjelance, povrće, šumske gljive.

Toksičnost- patogenost. Oboljenja: alimentarne toksikoinfekcije izazvane konzumiranjem kontaminirane hrane sa Y. euterocolitica, enteritis (djeca), kuga (Y. pestis, na čovjeka je prenosi pacovska buva). Sintetišu enterotoksin sličan enterotoksinu E. coli.

Spisak korišćene literature možete naći u Literatura – Mikrobiologija hrane.