Nauka o korovima (herbologija) nije stara nauka. Mada se čovek protiv korova borio odvajkada, temelje herbologije postavio je Korsmo 1930. godine, a počela je intenzivnije da se razvija posle pronalaska hormonskih herbicida 1942. godine. Posle toga, herbologija se kao kompleksna nauka intenzivno razvijala sve do današnjih dana.
Kao rezultat intenzivnog razvoja herbologije kod nas su se pojavili brojni priručnici za borbu protiv korova, kao i imenici korova koji rastu u našoj zemlji, a zahvaljujući radu Društva za proučavanje korova, pojavili su se i Zbornici radova nastalih tokom brojnih naučnih i stručnih skupova društva. Kao kruna svega, 1971. godine se pojavio herbološki časopis Fragmenta herbologica Jugoslavica, koji je mnogo doprineo daljem širenju znanja iz herbologije i njihovom primenjivanju u borbi protiv korova.
Mada se potreba za prikupljanjem grade za Herbološki ericiklopedijski rečnik osetila i ranije, tek početkom osamdesetih godina počelo se razmišljati o njegovoj gradi. U to vreme već se intenzivno radilo na odabiranju pojmova iz osnovnih, posebno bioloških, hemijskih i tehnoloških nauka, na kojima je herbologija zasnovana, kao i na njihovoj obradi. Nešto kasnije otpočelo se i sa obradom materije iz oblasti fitofarmacije, posebno herbicida, kao i tehnologije njihove proizvodnje i primene. Sve ovo omogućilo je da se polovinom osamdesetih godina započne intenzivan rad na Herbološkom enciklopedijskom rečniku.
Tokom višegodišnjeg stručnog i naučnog rada na Herbološkom enciklopedijskom rečniku, uložen je znatan napor da se iz brojnih naučnih i stručnih radova koji su proučavali korovi i borbu protiv njega prikupe i izdvoje termini, odrednice iz ove oblasti. Definisanjem ovako prikupljenog materijala i pojmova iz veoma različitih izvora stvorene su mogućnosti da se materija herbološke nauke, izradom posebnog herbološkog rečnika, upotpuni i osvetli sa svih aspekata i time stvore uslovi za dalji razvoj nauke i za njenu širu i potpuniju praktičnu primenu u biljnoj proizvodnji. Pored sopstvenih saznanja, stečenih tokom dugogodišnjeg rada, korišćeni su i brojni izvori literature domaćih i stranih autora, a pregledan je i veliki broj opštih enciklopedijskih izdanja drugih zemalja.
Herbološki enciklopedijski rečnik koncipiran je kao kompleksan rečnik koji primarno obuhvata termine iz oblasti herbologije. U njemu se mogu naći i termini drugih nauka, na kojima se herbologija kao kompleksna nauka zasniva. Tako je Herbološkim enciklopedijskim rečnikom obuhvaćeno više od 3500 odrednica kako iz teoretskih, tako i iz primenjenih nauka, među kojima su i termini iz ekologije i genetike, biologije i mikrobiologije, kao i informacije o izvesnim naučnim i laboratorijskim metodama i odgovarajućoj aparaturi za proučavanje korova, testiranje, određivanje ostataka herbicida i sl.
Razrađujući problematiku herbologije, obradom naučnih i stručnih termina i navođenjem primera u kojima se upotrebljava, trudili smo se da ovaj rečnik bude što korisniji prvenstveno onima koji rade na proučavanju mogućnosti borbe protiv korova i koji su po prirodi svoga rada vezani za ovu materiju. Gledajući u celini, Herbološki enciklopedijski rečnik pruža veliki broj informacija instruktivnog karaktera i može biti veoma koristan agronomima na terenu i tehničkom osoblju, kao i školovanim poljoprivrednim proizvođačima koji su neposredno zainteresovani za borbu protiv korova.
Herbološki enciklopedijski rečnik mogu da koriste i naučnici, herbolozi i profesori herbologije, studenti poljoprivrednih i šumarskih fakulteta i drugi.
Ovaj rečnik namenjen je i popularizaciji herbologije kao nauke. To znači da je namenjen i onima koji su zainteresovani za brojna dostignuća nauke koja je sve značajnija u praksi.
Herbološki enciklopedijski rečnik ne smatramo definitivno završenim. On za sada, u najboljem slučaju, pokazuje stanje jedne relativno mlade nauke u razvoju. Naši leksikografi često, ne prateći dovoljno stvaranje jednog novog naučnog i stručnog jezika, koji se rada u brojnim naučnim radovima i priručnicima, ne shvataju da bez dovoljnog poznavanja stručne terminologije ne može biti ni dovoljnog poznavanja predmeta, pojava i pojmova koji se proučavaju i koriste pri radu. Stoga već sada predviđamo da se kao naredni zadatak postavlja obrada termina iz našeg rečnika na posebnim terminološkim karticama, čime bi se omogućilo njihovo ulaganje u terminološku banku, odnosno sistematska i metodološka upotreba preko kompjutera.
Posebnu zahvalnost dugujemo pok. dr Branku Ratkoviću od koga smo preuzeli izvestan broj termina iz oblasti agrometeorologije.